Beslenme Çantamın İçindeki İnsanlar
Anne!
Bugün dil koy çantama
En sevdiğim insanın dilini yalasın beni Dudakları olmasa da öpsün
Güzel cümleler kursun bana
Bırak sevsin anne, ne çıkar
Öğle arasını bekliyorum ben
En nihayetinde, afiyetle yiyeceğim onu
Dipsiz bir nefes gibi yaşıyorum
Asfaltız bir toprak gibi ya da
Ya da insansız bir yıldız
Anne!
Bugün kalp koy çantama
En sevdiğim insanın kalbini
Benim için atsın, bana bağışlansın
Bırak dursun anne, ne çıkar
Selasını ben okurum cuma günü
İstiklal Marşı yerine...
Kanalizasyondan akıp giden bok gibiyim
Kokumu salmak tüm şehre
Tüm insanları zehirlemek ve
Boktan bir durum yaratmak herkese
Her şeye karşı
Anne!
Bugün memeni koy çantama
Fen dersinde inceleyeceğim
Ak mıydı sütün gerçekten diye...
Bi yanlışlık var çünkü bende...
Şiirin kurgusu çok incelikli, özellikle çantanın 'beslenme' olması. Bu güzel şiir için teşekkürler bir okur olarak, sevgiyle.
Karşı duran şiir. Tebrik ederim şair. 🧿
Ne çok şey sığdırırız ; o beslenme çantasına,iki zeytin tanesinin tadı kalır satırda ..
Kutlarım Şair ..