Beyaz Çivi

Toprağın avucunda duruyor

Kuşlu günlere yakışan budaklı ağaç

ipek damarlarının ucunda gülüyor sevdiğim çiçek

Kim saldı seni ey çağrısız gelen

Soluk soluğa Yokuşları inen

Sana söylüyorum

Yılkıların sırtından savrulan

Beyaz çivi kılığına bürünmüş kar

Sarıldı üşüttü soğuk nefesin

yeşil örtü daha doğmadı

Bırak sallansın çiçeğim kaysının demir dallarında

Kıskandın mı niye çakıldın kar

Mikail mi dövdü ayazdan çekiçle

Çivi derine işledi paslandı izi

Kayısı ağacı tetanoz oldu

Ne zaman sorsam kayısı gözlümü

kasları kaskatı kesiliyor ağacın

Kıvranıyor meyvesizlikten