Beyaz Kağıttan Uçaklar Attım Sana

Başında mezar taşın; sikken
üstünde kefenin; tennuren
omzunda mezarın; hırkan
bir elin yukarı açık diğer elin aşağıda yere dönük
haktan alıp halka verirken
yüzüne vuran o dinginlik
ölmeden ölmüşlüğün,
hak ile hak olmuşluğun
gözlerindeki perdenin kalkmışlığı
sırları görmüş o koca gözlerin
süzülen nurlu sakin yüzün
berrak, berrak bakar bana en derinden
sorgusuz sualsiz
eminsin kendinden, benden...
dönerken huzurda yüzünde yumuşak dingin güzellik
kenarlardan uzanan
ağrıları olan saç tellerine
ağrılarından dolayı
dokunamadığım uzun saçların
aklımda içimi aydınlatan ışığın
kağıttan uçaklar yaptırdı bana
beyaz kağıttan uçaklar attım sana
etrafında uçtu uçaklarım her attığımda
senle beraber döndü etrafında
beyaz kağıttan uçaklar attım
attım, attım...
sonra, sonra
haktan aldığını halka veren kul
olayım diye küçük, küçük
beyaz kağıttan uçaklar oldum etrafında uçan
sen ve ben düşmeyelim diye senin kollarına kondum
beyaz uzun temiz ışıltılı saçlarına kondum;
üzerinde
beyaz kağıttan uçaklarla
dönmeye devam ettin, ettim.
ne sen, ne ben düşmeden
sen ve ben beraber
dönen bir bütün olduk
ermek adına
senle beraber ben
benle beraber sen
döne, döne erdik göğe
ışık oldu gök
seni beni göre, göre
etrafa öve, öve
sen ben
vazgeçmeden sevdadan
senden bana benden sana
gelen
enerji
tüm evrende
yaşamaya ve yaşatmaya sebep oldu
tüm ışık olan
toz taneleriylE...
...
14 mart 2011


5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanununca korunmaktadır / 81. Maddesi gereği her eserin tamamının telif hakları yazara aittir.