Beyin Korteksi

Kulağımda yankılanan ıssız dünyanın, tenha şehrinde; kalabalık insanların, anlamsız gürültüleri.
.....

Mutluluğu uykuda;
Mutsuzluğu uyandıklarında bulan...
Ve robotlaşmış dünya da;
Benliklerini kaybetmiş esirler.
Bedeninden önce beyinleri çürüyen narsist insan topluluğu.
Silüetleri; yürüyen bir mezar taşı.
Vicdanları; dedikodu malikanesi.
Fikirleri; karanlığın sesi.
Bakışları; idam sehpası.
.....

Sesi soluğu çıkmayan bu çürümüş beyinlerin amaçları beni ürkütüyor
.....

Ne ara bu kadar makûs insanlar olduk çıktık
Neden vicdanımız yok-muş gibi yapıyoruz
Niçin hayatımızı kendi ellerimizle başkaları için anlamsızlaştırıyoruz.
Niye özgür düşüncelerimizi başka birileri için heba ediyoruz.
Nasıl bu kadar kolay kanabiliyoruz nasıl
......

Hangi yol ayrımında bir bir eksiliyoruz
Kimlerin hayali için, kendi hayallerimizi her gece ay ışığında asıyoruz.
Ve her gün aynı kişilerin kibirine kendimizi oyuncak ediyoruz.
.....

Çok önceden anlamalıydım.
Bu tarz insanların beyin korteksinin olmadığını.
.....

Daha ne duruyorsunuz...
Kalkın hadi!!!
Nasıl olsa vakti geldiğin de;
Ebediyen uyuyacağız zaten.