Beyt-ül Aşk Gazel

gurbeti taşır esse rüzgar yavaş yavaş
bir isyan etse ne toprak kalır ne de taş

sığmaz sanırsın yaşadıkların fani ömrüne
günlerin kuru bir ayazda gözlerin yaş

dünya harbi sanki yayılır gönülden gönüle
leylasına kavuşma hayali gönlünde bir ataş

yoktu yanında belki de acımazsızca kaçtı
keskin namlularıyla aynı yürekte bir savaş

serkan sesinin son tirekliğiyle haykırdı sevdiğini
bekledi beklemenin en güzel yanını gardaş...