Bi Çare

Nereden bilecekler
Yüzlerinde menekşeler açarken
Kırlangıçların içlerinden göçtüğünü ...



Son umut kırıntılarımızı boğazladıkça felek
minaresi yıkılmış dünyanın
mihrabına yüz sürüyoruz
bir nefes yaşamak adına bi-çare ...



Nereden bilecekler
zehredip sundukları yaşamak
buzdan elleriyle dokundukça saçlarına
kimsesiz kaldırımlar üşüyor
kentin karanlık sokaklarında ...




Onlar ölü toprağını yorgan belleyip
uyuyorlar !...
körler - sağırlar - dilsizler
ruhlarıyla birlikte insan(!)lığı da uyuttular ...