Bıktım Ben Dertlerden Nereye Kadar

Birgün elbet benim yüzüm gülecek
Bu dertlerle bu acılar bitecek
Sabret gönül sana sıra gelecek
Bıktım ben dertlerden nereye kadar


Genç yaşta ana bacı kaybeden ben
Neden soruyorum dostlarım neden
Hançerlediler beni heryerimden
Bıktım ben derlerden nereye kadar


Rabbim bunca derdi banamı vermiş
Ocağımda ne ekmek kaldı ne aş
Birtek dertlerim bana oldu yoldaş
Bıktım ben dertlerden nereye kadar


Girip yatmadığım yerler kalmadı
Birgün olsun kara yüzüm gülmedi
Kodese girince kimse gelmedi
Bıktım ben dertlerden nereye kadar


Yıldırım can kaybedecek neyin var
Ör artık dertlerle arana duvar
Böyle yazınca kızıyor nazlı yar
Bıktım ben dertlerden nereye kadar