Bil / Iyor-um

Biliyorum

Sinsi gecelerde

Karabasanlar çörekleniyor

Bozbulanık.

Dar vakitlerinde

Soğuk odaların eşlik ettiği

Serseri sevişmelerin oluyor

Mülteci korkusunda.

Sonrasında

Ağır Aksak yürüyen

Suçlu çocuk misali

Uykuların oluyor

Beklemekten bitap düşmüş.

Kimi an oluyor

Zapt edilmiş kalelerinden

Beyhude geceler selam duruyor.

Kimi an geliyor

Fetih naraları

Semada yükseliyor.

Kimi anlarda da

Yangın meydanlarını resmediyor

Picasso,mavi döngülerine

Aldığı kadınlarının hoyratlığıyla.

Ve ben biliyorum

Senin fitursuz arayışlarda ki

Medcezir sarhoşluğununun

Şarap misali mayhoş tadını.

Biliyorum işte

Bilmesemde

Masallarımda, sana dair

Kahramanlıklar yakıştırıyorum

Adı üstünde kahraman

Bir nevi mucize yeşertmek benimkisi...



Bilmeni istiyorum



Gazap tohumlarını büyüttüğüm bir yüreğim var,

Sonuna dek kapısı kapalı

Ardı sürgülü

Yangınları var külenmeye yüz tutmuş

Adı saklı varlığı dayanılmaz

...

Hani teslim olmayınca insan ölmezmiş ya

Ölmekten değil de ölüden beter olmak kastım

...

Köprüleri çoktan attım karşı kıyılara

Yalnız koylarda sabahlarken

Tüm oyunları çoktan oynadım

Nümayiş solanlarında

...

Açlığım sadece sevgiye,

Ellerini tutuyorum, sıcaklığını hissetmek için avuçlarımı sımsıkı sıkıyorum. Gözlerine bakıyorum bana anlattacaklarını duymak için can atıyorum. Yokluğunda varlığını tasvir ediyorum...






Sadece zamanı kurşunlara diziyorum...


08/11/2008 Denizli

Saat: 05:30

N.aydemir


NOT: saklandığım koylarımdam çıkarak yelkenler fora dediğim gölge adama ithafen kaleme alınmıştır...