Bil Ki

Kanatlarımız beyaz bir martının tüylerinden
Gözlerimiz aynı kırmızlıkta
Alkolün vurduğu karıncalanma hissinden
Döner başımız,döner dünya karanlıkta
Bilinmeyene gidiyoruz geçmeyen baş ağrısıyla
Köylerimiz var bizim,sevdiğimiz var
Değecekse feda ederiz bir kurşuna
Mektuplar yazılır dudağının mühürlediği salyayla
Öperiz,koklarız,özleriz hasret kalırız iyileşmez yara
Sevdiğim kadınların,sevdiğim adamların hepsi evsiz,sokakta
Herkes bir haber dünyadan,her bir şeyden uzakta
Bil ki;
Bir tek biz kalmışız ayazda
Sevdiğim adam komada
İşkenceye maruz bırakılmış,yatıyor kıpırdamadan orada
Bir tek biz kalmışız çıplak ayakla karda
Sevdiğim kadın dalmış,gitmiş sonsuz uykuda..
Düşün ki;
Hasret komak yok,yalan yok,engel yok,bir başkası yok sevda da..