Bil-me-di-ğim

k--urtarılmış----şiir----


***


bilmediğim her ne varsa sarılıp beyaz bir giysidedir her hal
ufalanmış halimde bir yanlışlık yok buna sebep yok
durduğumuz kabahattır ve yoksuldur diye, denilmez kal
eskisinden beterdir darmadağın kalmaksa çok...

amerika bulundu diye sevindi mi sanırsınız batıdan kopanlar
kim kaybetti eskiden kalan gençliğimi
elbet yerinden edilince onca insanlar
bildiğim bir şey var mı ? duyar mısın -yok- dediğimi...

içler acısı bir durumsa dökülen ilk kan
karga beyinli halde saklı değil midir tüm gerçekler
mezarın yoksa baş ucunda ağlayan da yok o zaman
bilmediğimi bilen var mıdır? kokmaz tüm çiçekler...

taşındı binlerce insan çıktı günyüzüne yarasalar
savurdu haybedenlere inat tanrı gündüzleri
eğer bulduğum bu cevherle bedenimi sarsalar
ve lakin bunu bilmediğimi bilen yapsın? yıksın imkansız değerleri...

esaretler yakamozlar gibidir sadece gecenin denizinde vardır
güneş üstadımdır harkulade bir yaşamda saklıdır
susup alsam yanıma küskünlüğümü saçmalıktır
bildiğim bir şey son ise var mıdır? sonunu bilmek yasaklıdır...

duman dağları saklar içinde iç içedir aslında
yazdığını dinler bu kez milyonlar karşısında
iki binli yıllar, yıllar öncesinde varsa
bildiğim birşey yoktur burda...
bildiğim herşey sona ulaşmaktır aslında...