Bilemezsin

Gökten düşen her damla da sen mi varsın?
Ardından bakıp çaresiz kaldığım anıların mı var?
Yoksa çaresizliğime haykıran bir ben daha mı var?
İmkansızlığının gölgesinde al beni de yanına
Tut ellerimi, sev beni...

Yalnızlığımı yok et varlığınla, at çöpe eski günlerimi
Unuttur bana sensizliğimi...
Gözyaşımda sakladım seni bunca zaman,
Hayallerinle avuttum kendimi...
Sevgimi hissettirmemeye çalıştım sana
Ama yapamadım, sana karşı koyamadım.

Tut ellerimi ne olur,
Atma beni yalnızlık uçurumundan...
Silip atma hayatından,
Yok olma benliğimden.
Çıkamıyorum, yol bulamıyorum bu aşk labirentinde.
El uzatsanda çıksam ya sensizlikten.

Nereye gitsem ne kadar çabalasam da bırakmıyor peşimi,
Sensizliğin gölgesi...
Bırakmıyor göz bebeklerimi silüetin...
Bırakmıyor bedenimi imkansızlığının esareti.

Her akan yağmur damlasında, yüreğime yüreğime damlıyorsun...
Her adını duyuşumda yüreğimde açtığın o derin yara,
Tekrar tekrar kanıyor, yanıyor.
Yaşamadan bilemezsin ki yürek sızım,
Göremediğin bu bendeki beni, sevgiyi...
Bilemezsin ki bakışlarımdaki yalnızlığı.
Suskunluklarımdaki haykırışları,

Bilemezsin, bilemezsin...