Bilemezsin

Sen hiç tan yeri ağarırken sensizliğe yenik düştün mü?
Bilemezsin gözlerin direnişsiz teslimini uykulara.
Ölümlerden beterdir esaretinde yaşamak sensizliğin
Bilemezsin sessiz çığlıklarla sağırlaşan duvarları
Kimsesizliği yaşarken bir başına saatlere inat
Bilemezsin boğazıma düğümlenen yutkunuşları
Sen hiç sevmedin ki benim gibi, bilemezsin!

Hiç bir şeye aldırmayan başını almadın hiç ellerine
Belkide vaktin bile yoktu durup düşünmeye
Öğrenmemiş değil umursamıyorsun hayatı
Gözlerimdeki neme takılmış sevmiyorsun vuslatı
Güneşinden kaçmadım geçmemişti yanıklarım
Yaklaşabildiğim kadar yaklaştım yanına doğru
Yine perişan halime takıldı gözlerin
Ahuzar olduğuma bakma sen benim
Açan solar ağlayan gülermiş bilemezsin
Sarılıp koynuna almazsan bilemezsin