Bilinçaltıyla Çatışmalar

Bilinçaltım kör kuyudur,içinde bin bir düşünce yatar,
Çıkmak isteselerde engel olurum,bütün gücümle ona,
Düşüncem okyanusta bir mercandır,içini göremezsiniz,
Beynimi çıkarsanızda kafatasından,usumu bulamazsınız.

Farklı söylesede bilincin,farkettirir bilinçaltındaki düşüncelerin,
Yalanlardı söylediklerini,cesaret edip söyleyemediklerin,
Düşüncelerin geçmişin dalgalı denizinde kulaç atmaya hazırdı,
Ama heyhat cesur olduğunu söyleyen sen,cesaretten yoksundun,

Egon güçlüydü,zorlasada kendini,ördüğü pekenti aşamazdı,
Zamanında söylenilmiş düşünce değerliydi,zaman geçince hükümsüzdü,
Kendinle çelişirdin devamlı,düşüncelerin eyleme dönüşmesi laçindi,
Sözlerin perçinlemeliydi düşüncelerini,oysa mesafe dağlar kadar uzaktı.

Ve ben bilinçaltımla bilincim aynıydı,dışa vurmuştu,
Zaman kötürüm değildi,hızla akıyordu ve biz durduramıyorduk,
Elimizden gelen bir şey yoktu,giden ve biten gençliğimizdi,
Kör kuyuya başka düşünceler atılıyor,üst üste yığılıyordu,


Sen haykırmak istesende,bilinçaltından geçenleri haykıramazsın,
Yüreğinden dökülenleri dilin söylemek istesede söyleyemezsin,
Bilirim beni düşünmelerdesin,benim seni an be an düşündüğüm gibi,
Oysa,sadece düşüncemde değil,yanımda olmanı istedim ben,

Her an elini tutmak istedim, bırakmayasıca,
Tenin tenime değsin istedim,ayrılmayasıca,
Gözlerin kıpraşmadan gözlerime bakmalıydı,
Can cananı bulmalıydı,cennet bağında,