Bilincini Kaybetmiş Duygular

Geldim yine malûm yere..

Verdiğin umuttan sonra,

dediğin unuttayım.

Gelme.

Unutamadım.


Her suçlu uğrar suç mahalline.

Vurduğu ölmüş mü diye...

Bekliyorum.

Gelmeyeceğini bile bile,

gözyaşlarımı sile sile...

Gelme.

Ölemiyorum...


Gülme.

Gülüşüne ağzımdan şiirler dökülmüyor artık,

kin kusuyorum oradan sevgilim...

Malum fazlası bulandırıyor.

Gelme, beyaz benekli turuncu elbisen batmasın..

Zira çok yakışıyor kurdelenle..


Gelme, zaten zayıfsın.

Pedal çevirmekten yorulursun,

sonuçta sana çok uzaktım.

Sen benim nefesimken...

Zilini de çalma mavi prensesin.

Hoş, koyduğun mesafelerden duymam.

Ya da sesin kulağımdayken..


Gelme, özlüyorum.

Çünkü gelirsen tekrar özlerim.

Zira gitmeme ihtimalin yok senin.

Şeytan görsün yüzünü dediğim

şeytan kadar özlüyorum..

Gelme, şeytan görsün yüzünü !


Gelme, ölmedim.

Ölümden beter bu,

seni seviyorum.

Öyle çok ki,

seni nefretim kadar seviyorum kadın...

Ordan hesap et...

Sözelcisin edemezsin, şöyle ki;

S...

Se...

Sen...

Seni...

Seni s...

Senden nefret ediyorum !

03 Ocak 2020 51 şiiri var.
Yorumlar (5)
  • Bana çaresizliği ve kendine itiraf edememeyi anımsattı. Güzel bir şiir kalemine sağlık.

  • 4 yıl önce

    Sevgi ve isyan güzel tasvirlenmiş kutlarım Şair :)

  • 4 yıl önce

    Bu bilincini kaybetmiş duygulara mutluluk duygusunu da eklediğiniz için teşekkür ediyorum. Onurlandım:)