Bilinmez Alemlerin Yolcusu
Ben bu rüyada çok duramam,
Üstüme sinmişken akasya kokusu.
Tek tek sekerim düşlerimin üstünden.
Bilinmez alemlerin yolcusu,
Sessizliğin uğultusuyum...
Rüzgara karşı duramam.
Bu hafif bir ruhun korkusu.
Fırtınam yok,
Yok deli çığlıklarım.
Hayal et bir an.
Bezginliğin kara tablosu...
Bir hamle de savuramam,
Üzerime sinen bu ağır ruhu.
Alışmışım karanlığa,
Gün batımı da acıtmaz oldu.
Siyah içimi sıkmaz,
Beyaz acıtıyor gözlerimi.
Kelimelerle işim olmaz.
Dilim hapsetti kendini.
Artık dönüş de olmaz.
Can tüketti benliğini...
Bilinmez alemlerin yolcusu, Sessizliğin uğultusuyum...
Ne güzel bir ifade. Bu yolda yolculuk her daim iç dünyamıza .
Tebrikler...