Bilinmezlikler Içindeyim

Sarmıyor beni bu şehir
Isıtmıyor yakan güneş
Yaşamışım bu hayatı beleş
Hiç bir dikili taşım olmamış
Ağlar olmuşum gece gündüz hep
Denizdeki dalgalar gibi
Kendi kendimi döver oluşum
Yelkenlerim alabora olmuş
Savrulur oldum dümeni kaybolmuş gemi misali
Hangi ada kabul eder rotam nereye gider
Bilmiyorum bilinmezliğe gider olmuşum
Yağmurlar yağıyor üzerime iliklerime kadar işlemiş
Ama ben hiç aldırmıyorum
Ağlıyorum geçen günlerime
Ağlıyorum bir hiç uğruna giden gençliğime
En çok,ta sana inanıpta sevildiğimi sandıgım deli dolu yıllarıma ağlıyorum
Ağlıyorum gözlerim şelale misali
Kızardı kan çanağına döndü gözlerimin göz bebeği
Fırtınalar kopuyor zavallı yüreğimde
Saçlarım dökülüyor tel tel ağaçtan düşen yaprak misali
Savrulup giyor uzaklara benim içimdeki sevgi gibi
Avere avare dolaşır oldum yolum belli değil
Hatırladığım tek yol senin kalbindi
Sende bana birazcık sevgiyi çok gördükten sonra
Fireni boşalmış bir araba gibi
Nerde nasıl duracağım belli degil
Şimdi umutlarım kırık kadadım kırık
Yaralı bir kuş misali çırpınır dururum
Belkide kuytu bir köşede mutsuz bu hayatıma son veririm
Ne cesedim kalır nede benden bir hatıra
Toprakta kaybolu veririm
Ben bilinmezliğin içinde kalmış zavallı bir sevgiliyim