Biliyordun Ey Sevgilim!

Giderken unuttun sanırım,
Beni, bana bırakmayı.
Aynalarda boş yüzüm.
Biliyordun ey sevgilim
Seni yüzüm diye sevdiğimi...

Baharlar yok olmuş,
Mevsimler ikiye indirmiş sayısını...
Dallarda kurumuş badem çiçekleri,
Çimenler terk etmiş siyaha yeşilini.
Sokaklar boşalmış,
Anlayamıyorum bu sessizliği
El, ayak çekilmiş...
Toplayıp gitmiş insanlar düşlerini.

Ellerimi götürdüm, aramak için gözlerimi
Gözlerim yok!
İki adet çukura bırakmış yerini,
Biliyordun ey sevgilim
Seni gözüm diye sevdiğimi...

Kalbim ufalanmış ellerinde
Boğuluyor ruhum, sıkıntılar içinde
Beynim, kavgalı duygularımla,
Hazmedemiyor incitilmeyi
İçimde amansız arayış var,
Kaybettiğim benliğimi...
Biliyordun giderken
Biliyordun ey sevgilim
Seni özüm diye sevdiğimi..

03- 01- 2009