Biliyorum

Geçip giden günlerde kaybolduğum
Yetmezmiş gibi kaybolduğum kendimde,
Bir masa başında bulurum kendimi.
Bir elde kadeh, bir el şiirde;
Alışkın değilim, şimdi anlıyorum, ben
Ben bu denli sensizliğe!
Otururken balkonda yorucu bir gün akşamı,
Yalnızlığa söylenen şarkılara eşlik ederken geliyorum kendime.
Ve bilindiğiyle kalıyor bildiklerim;
Ben gittim, sen bittin ve
Öksüz kaldı gerçekler hatıramda;
Öksüz kaldı dizeler, satırlar.
Demeden sen daha içinden, biliyorum!
Ne gerek var ki artık bunlara?
Okumayacaksın..
Okusan bile, geri dönmeyeceksin..