Bilmeden Geldim

Kalleşlik beklenir yanlıştan, puşttan
Bir davet almıştım sözde bir dosttan
Dost görünüyordu uzaktan, dıştan
Sahte dostluğuna kandım da geldim.

Sevgiye büründüm geldim yanına
Nefret yakışmıyor senin şanına
Belki de bir şeytan girmiş kanına
Ben seni bir insan sandım da geldim.

Düşmanın mert ise arkandan vurmaz
Kalleşlikle sana tuzaklar kurmaz
Cin fikirli puştlar sözünde durmaz
Yüreğini güzel sandım da geldim!

Sürün sen şimdilik al kınaları
Ayrı tutuyorum tüm anaları
Bilmem içindeki fırtınaları
'Onur konuğumsun' dendim de geldim.

Kazanım değildir birini yermek
Bir samimi dostu yakından görmek
Sevinçli gözlerden mutluluk dermek
İstedim, üstelik kendim de geldim.

İnsanlığı nefret ile boğulmuş
Ne kadar alçalmış, nasıl eğilmiş
Göründüğü gibi insan değilmiş
Gerçeği görünce döndüm de geldim.

Görmeden bilemem O'nun özünü
Maskeyle kapatmış gerçek yüzünü
Çoğunuz görmüştür sosyal pozunu
Yırttım maskesini döndüm de geldim.

Arkasından atıp yüze gülmedim
Özüm - sözüm birdi yalan bilmedim
Cumali der kara kinle gelmedim
Aşkın deryasında yundum da geldim.

02.11.2012 -10:40

Küçük bir not: Geçenlerde Yandım Da Geldim başlıklı bir şiir yazmıştım. Baktım şiir uzun. Felsefi dörtlükleri ve kişisellik taşıyan dörtlükleri ayırarak şiiri iki ayrı başlıkla sunmanın doğru olacağını düşündüm ve şiiri ikiye ayırdım. Yarın da "Yandım Da Geldim" başlıklı ikinci şiiri paylaşacağım.