Bilmem

Kırlarda sonbahar renkten renge girip,
Matemi yansıtırken tüm gerçekliğiyle,
Dereler çağlarken,gittikçe artan coşkuyla,
Saklanan gerçekliğin nihayetini bilmem.

Kelebekler süzülürken renk cümbüşü içinde,
Kartallar havada kavis çizer, av peşinde iken,
Yürek pırpır eder seni her düşündüğünde,
Beni senden eden,nedeni bilmem.

Hazan,sadece doğaya egemen değil iken,
Bedenimizle beraber ruhumuzuda hükmeder iken,
Düşler,sadeleşen hayatımıza bir arzu getirir iken,
İçinde sen olmayan düşe tapmayı bilmem.