Bilmem Naraları

Çoğu zaman;

Tutmuş siyatik ağrıma

Gül basarım karanfil yağı

Sen ruhumda yeşermiş iç çekmeler

Sen kırılmış testi yüzü/

Bilmezdim!

Son söz mü?

Yaralarıma anlam katan

Ya da didiklenmiş can uykularım

Sen saati kurdun emeğe/

Benim ayaklar nasır

Benim yüzüm kusur

Gidemem biliyorum

Senden…

Kaç kez!

Denedim hissizliğin

Kör kuyularında/

Bağırdım incecik kursağımdan

Bağırdı midemin gurultusu

Kaça kesiyorlar bu saati

Kimde süslenir

Acı…

Makam;

Tahtakurusu mitil

Bitli urgan/

Çek son ilmeği

Dinecekse fırtına

Ve yaralar kuruyacaksa

Günebakan ayazında

Bilmem;

Sür merhemi yaralarıma

Naralardan aksın gözyaşı