Bilmezdim Sevmeyi

İlkin gözlerinin yasağında yakalandım,
Tanıktı vakit ki usulca adını andım.
Bilmezdim sevmeyi idama götüren cellât,
Aklımı mecnun edip garip gönlüme kandım.

Suçum söylendi mahkemesinde dudağının,
Müebbedine razıydım (n)ardan yanağının.
Bilmezdim sevmeyi hüsrana götüren tezat,
Tutuldum cazibesine çıkmaz sokağının.

Elinde kalemdi kaderim gibi kırılgan,
Ağladım ayrılık yaftası boynumda urgan.
Bilmezdim sevmeyi musallaya götüren zat,
Bu izbe düşen akıbetimdir artık isyan.

Çehresinin yargıcıydı keskin kirpikleri,
Tutuştu bakışında infazımın defteri.
Bilmezdim sevmeyi ukbaya götüren kanat,
Açıldı enkazım için mezarımın yeri.