Bilmezler Sana Yandığım Renkleri

Başımda bir kuş
Yardan hasret kokar
Hüzün döner gözyaşı düşer

Omzumda yükü
Kanatları kırılır şehrimin
Sela gibi gelir sessizliğin nefesi

Gemiler kalkar
Limanlar boşalır üzerime
Cebimde ayrılık küstür yollar
Yüzünden resimler çizer ta içim

Ne bir iklim
Ne avluda ki güvercin
Şu kırık banklardan başka
Kimseler bilmez aşığın meşkini
Bilmezler sana yandığım renkleri

Harman gece
Aman etmiş sabahlar
Gönülsüz kokan çiçekler bilir
Çeşmeden akıp giden günaydınlar birde

Deli tay gibi
Dört nala koşuyor hayat
İki adımda büklüm ediyor yaşamı

Sırtımda
Kramp tutmuş sözler
Kamburu çıkmış şiirler var

Ellerime
Kışı düşüren yar

Başımda
Bir hal var senden
Hüzün döner gözyaşı düşer

Kendime
Sela okumadan
Toprağa fidan olmadan gel

Gel gör
Ruhum da çeşmeden akmadan