Bilmiyordum

Hangi geceye dokunsam,
gitme diyordun karanlığıma düşerken.
Hangi kelimeyi söylesem,
pervasızca aşkı çağırıyordun.

Güvenmiyordum kanadı kırık tebessümlere,
yokluğuna sararan bu kaçıncı mevsimdi de,
yenilmiyordum.

Yurtsuz bırakılıyordu bazen sevdalarım,
yine, güneşi sırtımda üşütüyordum.
Tiz yankısı duruyordu gitmelerin,
ve içimde son kez ağıtlar yakıyordum.

Yine,
dilsiz serçeleri vuruyordu şafak.
Yine,
renk kaçkını gözlerine tutunuyordu bakışlarım.
Tutsaktın sen harabesinde yüreğimin,
oysa ben,
avuçlarıma bıraktığın kor kadar yanıyordum.

Sallanıyordu şehir, kabından taşıyordu şiir
ve insan,
kayıp hikayeler biriktirip saklarmış hep.
Bilmiyordum sevgili,
bilmiyordum.