Bilsem ki Anlarsın Yar

Geceme ateş düşer, gözlerime hep düşün
Hangi sabaha kalktım kollarımda sen varken
Seni sensiz yaşarım ne haldeyim bir düşün
Seni nasıl sararım, yalnızlık bana yarken
Yanlızlığın koynunda bir tek seni düşlerim
Karanlıkta kaybolur, en şuhlu gülüşlerim


Sorma adını sorma ben kaç kere uyandım
Ateşe düştüm her gün yılanlara sarıldım
Aşka ilaçtır sandım bir tek adınla yandım
Düşmanımı dost bildim dostlarıma darıldım
Bilsem çare olacak küsmezdim kaderime
Derdim; böylesi yanma mum misali erime


Sus dediysem gönlüme sanma ki kendim için
Kavuşmayı vuslata sakla sende sevgili
Dünya da bir cehennem yanarken için için
Savrulan küllerimin yok ki anlatsın dili
Boşa mı sanıyorsun her gece ağlıyorum
Kızgın bir hançer ile kalbimi dağlıyorum


Bırak solsun bedenim zaten susuz yaşamaz
Belki bir gün duyarsın bir yerde öldüğümü
Kavuşmayı isterdim bedenim yol aşamaz
Çözmek istemezmiydim aşkın kördüğümünü
Hep karışır çözülmez ne kadar uğraşsamda
Önümde sarp kayalar denizleri aşsam da


Nedenini sormadım kalbime bir kez bile
O da hep sustu bana hiçbirşey söylemedi
Kan çanağı gözlerim ağladım sile sile
Sevdim diyorken sana gözlerim gizlemedi
İstedim sen de yanma yandığım ateşlerde
Bilirim derman vardır en bitmez denen derde


Sen Keremsen Aslıyım Mecnun isen Leylayım
Sabret sen de ben gibi taş baş o yüreğine
Günü güne ekler hep çileyle dolar ayım
Haydi bir sor bakalım kalbimin dileği ne?
Bilsem ki anlarsın yar, vallahi anlatırdım
Hayalim de ne varsa sana da yaşatırdım


ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
09/01/2014 15:00 BİTİŞ