Bilsen

Bilsen !
Kaldırımlarda saydığım parke taşlarını
Asırlık çınar ağaçlarından yere düşen yapraklarla dansımı
her tekmelediğim de
Paramparça oluyorken sanki yerküre
seni arıyordum içinde

yine yoksun vicdansız
gazel olmuş yaprağın çıkardığı hışıl seste hayalin
kulak kabartacak oldum
inleyen yüreğimdi sadece

temizlik görevlisi kaldırırken yerden yaprakları
içimden, sakın ha, sakın incitme
belki o sararıp dökülen çınar yaprağı
son bir mühlet ister vedaya
dalda kalan adaşı yaprağa
diyecek olurken bile seni hayal etmek
her zerren le rabıta kurdum bak yine

pes değil mi?
sen bu yerkürede o yaprak bile olamadın
hicranları mı acılarımı
katık yaptım sahtede olsa mutluluğa
o çınar gibi dökmedim içimde besledim
inan, inan hücrelerim bile şaşırdı bu oyuna

anla artık !
fanusun içindeki kadavra parçası
bilmem hangi meçhulün dür
aydınlatır çakıştığında kromozom DNA sı

yerkürede, bir laboratuvar titizliğinde
aşkı ve sevgiyi aramaz isen
o yaprak hışıltı sının ilanı aşkı bir nefes olur
bir başka beldede bir başka gönülde
sefil olur, kralda
sen bir tanem sen.....
olursun kadavra, fanusta