Bin Dokunuşa Bedel

Dokun düşlerime
Yine gökkuşağına bürünsün ellerim,

İstersen suskun kal yanımda
Sorularım yok artık rüzgara dair
Ama omuzlarım sen varken üşümeli
Ki sarılma hakkım olsun..
Yorgun düşsem de hayatın kollarına
Yüzündeki her ayrıntıda durmayı,
Şefkatini özledim...

Bin dokunuşa bedel
Sadece bir akşam olsun gidişin,

Sonra
Yeni sabahlara sende uyanayım
Günaydın dediğimde
Tünaydın cevabına ilişsin buselerim
Sesini özledim..
Bilirsin, anlamam yeni yetme sözlerden
Sadece dokun bam telime
Yine hüzünlerine dalsın gözlerim..

Belki yeni şiirler doğurur bedenim
Takıldığım mısrada gelirsin yine,
Ve ufkuma meşhur teorilerin konar, ansızın
Dahası olur-olmaz'lara birlikte güleriz
Dostluğunu özledim..

Belki yine yürürüz yağmurlara,
İnsanlar koşarken, korkuya
Biz küçük hayallerimizi damlatırız kaldırımlara..
Dokun sıradan gerçekliğime
Yine kaybolayım sıra dışı öykülerinde,

Bin dokunuşa bedel
Sadece bir akşam olsun gidişin..

Sonra
Sonra yeniden
Belki...