Bin Yıl'ım

binlerce cümle doğurdum
yazdım bir kenara
ama hepsini unuttum
vefasız insanlar yüzünden

karar verdim hayvanlarla konuşmaya
çiçekle sevişip böcekle yatmaya
döşşeği taş yaptım
çiçeği üstüme serdim
solmasın diye

çünkü nisan yağmursuzdu
açıkçası mayısa da güvenemedim
dört mevsim ben olunca
bin yılın tecrübesiydim

yaşım eksik kalsa da
yeniden büyüyorum
yeniden filiz filiz
ah bir de dallarımı kıran
vefasızlar olmasa
görün bakın dünya ne güzel olacak

aşkın son halini alınca
süslü cümleler solacak
gerçeği görünce
ben inanmak istiyorum
siz inanmak istemeseniz de
hayal cümlelerime



MALATYA