Binlerce Ceset Gördüm...

çıkmazı gösteriyordu tüm işaretler
gidenleri gördüm
gidenlerin ardından soluk yüzüyle kalanları
ağır bir tehdit altında ezilmiş gibiydiler

sönmüş yaşam kıvılcımı, her biri bir iskelet
kan dondurucu bir serinlikte
yabancısı oldum sokakların, evlerin eşyaların
yabancısı oldum kırk yıllık ahbapların

yürekler kış mevsiminde, karanlık içinde
dipsiz bir iniş
gecekonduları gördüm, kenar mahalleleri
lağım ağızları, mahzen delikleri, sızlattı burnumun direğini
her yerde korkunç bir yıkım
bir yalan dolan uçsuz bucaksız evren
bir talan

uykularında çığlık atanları gördüm, kurşuna dizilenleri
daracık kafesine çoktan alışmış, kanatsız gazileri
abanmışlar yaraları üstüne
anneleri nefes nefese, alnında terleri
ciğeri cayır cayır yananları gördüm
eriyenleri

köşe başlarında ihtiyarları, avuç açan sıska elleri
çukura girmiş gözleri, dişsiz ağızları, ak saçları
yaprakları dökülmüş kış ağaçları gibi
yokluğa terk edilenleri gördüm

utandım
sendeleye sendeleye yol aldım

muştusuna ermiş ateşli kutlamalarda
şıklıkla perdelemiş bayağılığını
cadde boyunca lüks arabalar dans ediyordu
yosmalar artsız arasız
çamura saplananlar göz kamaştırıyordu

karanlığa açılan kapılardan maddiyata koşanları
cüzama yakalananları gördüm, nefsi uğruna
güçlüler güçsüzleri çiğnemekteydi
ihanet yığını
melanet yığını
bir çığ gibi hiç durmadan büyümekteydi

ufku kapkara bir bulutla örtülü
cılız sesleriyle, tir-tir titreyenleri
açlık ve acı uğruna boyun eğenleri
sokak çocuklarını gördüm, çığ altında kalanlarını

gördüm yetmiş iki milleti
cübbeyle maskelenmiş sahte dinciler
ağzında dua, içinde fitnelikler gördüm
yürüdüm bu kokuşmuş kentin sokaklarında
sözde sosyalist, icraatta faşistler gördüm

tüm işaretler tükenen insanlığı gösteriyordu
havada başıboş pis kokular, içinde ölmüşleri saklıyordu

yürüdüm - yürüdüm - yürüdüm
bir değil
binlerce ceset gördüm