Binlerce Yılın Tuzlarını Toplayan Gözlerin Dağında Acılar Erimez

Bir ülke
Ve halk sevdasinin lavlarini
Kendi icine püskürten
Hangi volkan dagi
Patlama cekirdegini
Benim kadar icinde tutabilir ki
Hangi düzlük
Hangi ova
Hangi boz kir yanmaz ki bu atesten
Yürekte akan irmaklar soguk olur mu hic
Halaysiz
Zlgitsiz
Matemsiz bir hayat
Yavan gelir bugday tenli insanlara
Senlik bayram yeridir buralari
Sogugu ayazi barindirmaz
Binlerce yilin tuzlarini toplayan gözlerin daginda acilar erimez
Her türkünün
Her sevdanin hissinde yara vardir
Bütün renklerini bu cografyadan toplamis bahar
Sürekli tanrilarin hisimina ve gazabina ugramis
Tanrisiz tek bir ülke gibi sevdam
Tarih kadar uzundur cilvesi
On bin yillik kök salmis saglam bir damar gibi
Gövdesinin ve boy vermis baslarinin bütün ihanetlerine ragmen kurumamis
Burasi kendini ucurumlardan atan tanricalarin ülkesidir
Yigit bir kadin uygarligidir
Erkegin tanrisal yalanlarinin carptigi surlardir
Medeniyetler emzirmis
Üc yol anasi gibi
Kundagini besik yapmis
Bir ana diyaridir bu sevda ülkesi
On bin yildir patlamadiysa
Kimseye yar olmadigi icindir