Bir Adam Bir Hüzün Bir Şiir Bir Ölüm

bir adam geldi
ardından bir hüzün
oturdular akşam sefalarının yanına

düştü
ıhlamur ağaçlarının arasından sızan ikindi güneşi
siyah ceketinin omuzlarına

adam yalnızdı
üşüyen çocuklar gibi

hüzün sessizdi
soğuk ölümler gibi

adam uzandı
tütün kokan elleriyle
siyah ceketinin yüreğine
ömür sahafının tozlarını yutmuş
gül kurusu şiir kitabını çıkardı

hüzün çevirdi sayfalarını
'' hangi ruh seni duydu benim kadar derinden'' dizesine
adam ağladı
Yaşar Nabi Nayır ağladı
hüzün ağlamadı


bir adam gitti
akşam sefalarının yanından
ardından bir ölüm

bir hüzün kaldı
bir de şiirler