Bir Adam ve Bir Kadın

Bir adam ve bir kadın

Uyumak mümkün değil

Sabahı sabah edecekler mecburen…

Kadın; o kadar çok kırılıp döküldükten sonra aşktan

Nihayet kapısını aşka açan;

“bu sefer başka” dedi “yeşermesi için sevgi taşımalıyım aşka”

Aynanın karşısına geçip defalarca kendine baktı

Baktı… Baktı… Baktı…

-ne yalan söylemeli, kadın güzeldi Allah için-

Tartışmasız kendi de kabul etti güzelliğini

“aşk kadar güzelim” dedi “aşk kadar güzelim bu gün”

Adam; aynada bakıp bakıp kendine

“Buluşmaya çok var ama… Olsun…

Geç kalmaktansa… Daha gün ışımadan yollara düşüp

1 Masa 2 sandalye kapıp beklemeliyim” dedi

“Burası İstanbul değil -ama olsa iyiydi- “ diye düşündü

“Çingene kadınlardan güller alır verirdim sevgilime ”

Ve fakat ne İstanbul’du burası

Ne de gül satan çingene kadınlar vardı ortalık yerde

El mahkûm -yol üzeri- parktı, bahçeydi bir güzel dalıp

Çiçekler koparttı -sarı-kırmızı-beyaz…

Bir adam ve bir kadın

Kır kahvesinde göz göze amansız bir sessizlik

Çaydan önce sarı-kırmızı-beyaz çiçekler

Gölgesi masaya düşen ağaçta iki serçe -sessizliği sabote eden-

Masada iki çay/ iki yürek/ iki gülüş

Bir yudum çay -ince belli bardaktan-

Soğuk mu sıcak mı? Tadı umurlarında bile olmayan

Bir fırt sigara; zehir zıkkım

Bir fırt sigara; Bol nikotin bol duman -aşkın şaşkın halleri-

Bir yudum çay; şaşkın ve fakat güzel mi güzel bir bakış

Bir yudum çay; yürek ve dil yangını

Bir yudum çay; dili yüreğine dolanan bir güzel söz

Bir yudum çay; parmak uçları birbirine ha dokundu ha dokunacak-

Bir yudum çay

Dudak dolusu bir içim bakış ve fakat kır kahvesi öpüşmeye müsait değil

Bir adam ve bir kadın

Bir yudum çay; yüreğin aklında bir güzel düş-

Dudakların aklında zincirlerini kıran öpüş

“Eğil sevgili ağaç eğil

Öpüşmek istiyorum; dallarının ve yapraklarının arasında

Gökyüzü kadar mavi ve yaprakların kadar yeşil…”

Kasım 2019- Ocak 2020