Bir Adım Önüm Kör Sen Olmadan

Göremiyorum
Bir adım önüm kör sen olmadan
Tek papatyaları görüyorum
Onlarda bakmıyorlar kahırlarından
Kalpsiz bir insan oldum
Esprilerim sen gülmeden boş
Haybeden yaşıyorum hayatı
Düşünüyorum da seni görsem şimdi
Kalbimin içinde sunsam sana gözyaşlarımı
Hayal kuruyorum aldırma
Gerçekleştiremeyeceğim hayaller bunlar
Aslında belki olur; ama yok
Sen mağribi tuttun ben maşruğu
Ayrılırsak bu yerlerden
Kesilir tüm âşıkların soluğu
Senden sonra sigaraya başladım
Duman duman çekiyorum hayatı içime
Biliyorum hiç sevmezsin
Lakin başka çare bulamadım özlemlerine
Geceleri sorarsan aynı
Beni sorma zaten
Yaşayan bir kadavra
Okulda seninle oturduğum bankta oturuyor
Senin ellerini tutuyorum hala
Hala yıldızları anlatıyor
Ve hala iyi espri yapıyorum
Seninkileri özlüyorum
Caddenin ortasına oturup
Seni düşünüyorum
Buradayım; gidiyorum
Bıraktıkların aklımın en berrak yerinde
Merzifon da soluduğum havayı
Bir sen bir de benim için soluyorum
Sözün özümü, özlüyorum be papatya
Özlüyorum, özlüyorum?