Bir Akşamdı

Bir akşamdı.
Oda loş,
Griydi her şey,

Sessizdi her eşya,
Bekliyordu sanki
Bir şeyleri.


Bakışıyordu eşyalar,
Ses vermeden.
Hafif bir rüzgar
Yalıyordu eşyaları.

Ben bir köşedeydim,
Bana bakan eşyalardan
Uzak bir yerde,

İhtirasımdın Sen
Ama zamanla zaafa dönüşüyor,
Basite indirgiyordun beni
Kördüm, yüksünmüyordum.

Ruhum esirdir, benliğinde,
Buhran,
Sevildiğine
İnanmak buhranı,


Gözlerde ışıktan bir rüzgar
Kavrıyor seni,
Ve kayboluyor her şey.