Bir Aşığın Yüreğinden - 2

Sen yoksun ve
ben duvarlara konuşuyorum

sen sesinin yüreğime çarptığı her an
tavan üzerime yıkılıyor
sen yoksun ve yüreğim bir enkaz yığınının altında kalıyor
içim kararıyor, ben kararıyorum
ben yanlızım

bu sabah ta sensiz uyanıyorum
ve bir güneş daha tüm ağırlığıyla eziyor beni altında
gel kurtar beni...

dışarı çıkıyorum
çok güzel, serin, bir hava var
ama sen yoksun nefes alamıyorum
bu sensiz havada boğuluyorum

yeni bir şiire daha başladım
sen gelirsin umuduyla
ama sen hala yoksun
şiirlerim tekrar tekrar yarım kalıyor
sen yoksun şiirlerim sona eriyor...

sen yoksun
ve
ben tek başıma
koca geceye misafir kalıyorum...