Bir Asır Sevda Yemini

ölüm bize vurmadı
sevgili...
yakalasaydı
böyle hasret kuşanmaz deryalara k/alırken
yaşanmaz düşlere sarılmazdık

içimde senli yemin b/ağları varken
ölü denizlere k/alınca
özleminle yollarına uzanır k/aldım
ruhumda hasretin çoğalır derin okyanularda

karadır kışların ferman bizim olsada
ölüm kıyısında yaşarken seni yaşama b/ağlayan sevdandı
beni sana bağlayan umuda acıyan gülüşlerindi
bir asır sevda yemini içerken b/ağlandım yollarına

seninle hayat okunurdu
ve bahtımıza karalar çalındı
hayat bizi çoktan okumuştu
kurgularla kendimizi yenemedikten sonra
bizi çevreleyen hava ya karanlığı yada aydınlığı s/ayıklar

herşeyi kaçamaklara b/ağlarken işimize geldiği gibi söyleriz
yada yaparken amasına dem s/ararız
içimizde solmayan gülleri asarız yüreğin en nazik yerine
yaşam bazen tersten akarsa gidişi önceden hesaplamalı
sonra keşkelere k/amalara k/alırız

yaşam şiir dizelerine uymasada
yinede yaşam direnci olmalı
yoksa
sevmeğe kalışım seni bana edendi

zor olan sevebilmeyi
her sevenin ölçüsü sonsuzluğuna bedeli ağırsa
katlanmakmıydı zorun güzelliği
ya özüne yabancı kalmışsa
insan kendine barışık olmayanın sevgisi düşündürür

o zaman çok sevmek çokta katlanmak için
yaşamak direnmekse yinede yaşamın zorluğu
seni olduğu gibi seviyorum
ey insan

bir tek bildiğim
inkara yol açan papatya çiçekleri
ve ihanetin gölgesi beni kovalıyordu
her vakit sevdan benimle başladı
güzel şiir dizeleri yeminli sıcak düşlere

ve karanlığa uğrayan hüzünlü şiirler
inkara oynayan sözler ki
zor olan bir sevdayı anımsardım
yaşama iz düşenlerin ruhumla y/aşardım
hep okuduğum yaşadığım değili olacaksa

ben o yaşamı istemiyorum
en çok kırıldım yanıldığım yaşam bir risktı
aynı sevda aşk gibi
ruhumda sevda rüzgarı eserken
geldiği gibi geçti

sen hala huyundan bıkmadın
ve yemine emin ekledin her satırında
arkandan gözler biraktığın
o sevda dizelerine

bir asrın sevda yemini bıraktın
uçan göznuru umutlara

29*01*12*Karataş