Bir Aşk Efsanesi

Yedi yirmi dört yollarında gözü

Sevgimin,
Belki görünür köşe başında
Kalbin...
Yedi ay oldu dile kolay,
Seni hep en güzel yerde gizledim...

İlk/baharımdın oysa benim...
Arada bir hazan vursa,
Kışların çetin olsa da,
Ayazın dağlasa yüreğimi,
Sensizlik esse üşüsem,
Aşkın yaksa da...
Vazgeçmem,
Vazgeçemem ki sevmekten seni...

Ahh... Bir söyleyebilsem işte...
Sever misin sen de beni,
Tutar mısın ellerimden,
Aynı hayale dalıp,
Aynı düşle uyanır mıyız…
Mısralarımın döktüğü yaşlar son bulur,
Şiirlerim aşk(ın)la yaşar mı mutlu sonu…

Çok alıştırma yaptım aslında...
Gece düşümde,
Gündüz hayalimde ...
Hep söyledim sana...
Sen de öyle güzel sevdin ki bir bilsen...
Sevmek de sevilmek de çok yakışıyor sana...

Belki diyorum hani olur ya bir gün
Sende aynı hayali kurar mısın
Benimle...
Yüreğim ısıtır mı acaba yüreğini,
Görür müsün bendeki seni...

Sen bilmesen de sevdam
Aşkı gördüm sen suretinde...
Gönlümde büyüttüğüm sevgim
Yüreğimi esir ettiğin yerde...
Seni beklemekte...

Beyaz güller serdiğim yolda
Yürüsen benimle birlikte…
Bir gün seversen eğer sen de
Masal olmayalım biz ne dersin,
Aşk efsanemiz dolaşsın dilden dile...
Aşıklar kıskansın bizi…
Aşk kıskansın…