Bir Atatürk Ki Artık O Hiç Gelmeyecek

İnan bana çocuğum; her şey daha güzel olacak!
Korkutmayacak geçmişin, utandırmayacak duruşun
İnince sırtındaki kamburun, yıldız yıldız parlayacak bakışın...
Daha sağlam basacak adımın, dünün gibi olmayacak yarının
Ve kara deyince karanlıklar gelmeyecek aklına!..

Çırılçıplak dolaşırken sokaklarda cesaretin,
Kilitler vurulmayacak diline söyleyeceklerin için.
Raflara kaldırılmayacak ütülenen düşlerin
Kapı aralığından bakmayacak gözlerin
Ve ardına kadar açık olacak güneşe komşu kapıların!

İnan bana çocuğum;
Yalnızca kuşlar olmayacak özgürce havaya kanat çırpan.
Sen de uçacak, sen de özgür olacaksın
Yırtarak gökyüzüne gerilen perdeyi!..
Elinde ay yıldızlı bayrağın, kucaklayacaksın güneşi.
Uzanacak ve haykıracaksın semaya:
Kurtar ATA'm, ölüyor bu VATAN!..

Yüreğinde ağırlık, içinde bir sızıyla
Tebessüm ederken dudakların...
Yemyeşil olacak yarınına dair umutların!
Ne surlar, ne de taştan duvarlar kalacak düşlerinin önünde.
Eskisi gibi de kısılmayacak sesin asılı kalsa da havada sözlerin!..

İnan bana çocuğum; kuytularda değil,
Açık denizlerde esecek rüzgarların...
Özgür mü, özgür olacak haykırışların,
Ve kör bir kurşunun hedefi olmayacak artık yarınların...

Evet! İnan bana çocuğum; ne senin,
Ne de senden olanların bakışları üşümeyecek
Dağların arka yamaçlarında
Ve ulu orta dolaşmayacak ömrünün anahtarları
Kendini bilmezlarin elinde...

Ölüm; ölüm de bu kadar kolay olmayacak,
Toprak; toprak da bu kadar kan kokmayacak
Ve
Bir Atatürk ki; artık o hiç gelmeyecek,
Bu ülke O'nsuz hiç olmayacak.
Olmayacak...

UYAN! UYAN ATA'M!
Bak! karış karış gidiyor bize emanet ettiğin bu VATAN!
Savaşsız da ölüyor yerde yatan...

Rukiye Çelik
28 .03.2008