Bir Avuç Hatıralar Terk Ediliyor

Niçin bir âşık, ruh ikizini 'ölesiye' sever ki?

Bıraktığım derin boşluğum
İki yaşamdan özlemin ağır yükü
Ya, insan ruhu ve bedenin üzerindeki izleri...

Emin olun bu düşünceler çoğunluktadır;
'Ya diğer yarımı bulup
Bu sevdayı yaşayamama korkusu'

Yürek, bakış ve aşk meselesi buysa
Ruhu özümseyebilen, solunabilen
Zaman bende gözyaşlarımda yüzüyor demek ki.

Yaşadıklarım hayat tecrübesi senaryosu
Yerle bir edilmek sonrası dirilmiş enkazı
Yazması o kadar da kolay olmuyormuş
Yakalandım yüzükoyun yalnızlıkla


Hala mı yüreğimde bu bilindik gök kuşağı
Bu kadar aşka, gize, acıya
Ve daha nicelerine yataklık yaparken,
Renkten bu kadar yoksun olmamalıydı

Ruhumu mu açığa çıkarabilmek umudu
Yoksa
Devrimi aşkın en güzelini hak edebilmek mi arzusu...
Oysa
As olanın o kalıcı sevgi olduğunu düşündüğümü bilse
Heyecansız ama vefalı,
Tutkusuz ama güven verici!


Tam da zamana şikâyet edecekken
Röntgenlendiğim ve mahremime girildiği duygusu,
Hesaba katmakla haklı tepkilerim...

Hiç mi hesap etmedin bu düş'ün sonunu?

Hani bir söz vardır;
Hayatın dengesi hep bir fotoğraf karesinden yansır

Bu boşluk tarif edilebilir mi ki
Kimisi tutucu, özgürlükçü
Çok kültürlü, güler yüzlü, sevecen, cana yakın,
Konuksever, yardımsever
Kimisi asık suratlı, yabanıl, meraklı dedikoducu, baskıcı...

...Acı birikiyor kapının eşiğinde
Yaşanmış yıllar sonrasındaki hayal kırıklığınla
Aslında seviyor muyum sorusu yerine
Hep seviliyor muydum acaba diye sorgusu

Gizemli atmosferi midir bunu ilginç kılan
Öyle bir büyü ki özlemle tutuklu
Gecenin karanlık perdesiyle örtülü
Beynime yorgunluğu bırakan
Mahkum müebbetle
Göz kapaklarım!


Ne yoksa var;
Zihnimin bulanık geleceğinde
Nezaketten, zarafetten ve anlayıştan dem vurmuş
Ve o doğrultuda yaşamaya çalışmış
Nicedir manasını arama sevdası

Bu ruh bedenin hayat gücü, öz, tin, can suyu
Farkında değil mi ki sayfalarında
Kopardığı kıyameti sorguluyor
Arsız dudaklarımla!