Bir Avuç Kömüre

Canlı canlı girdi madene
Kara bulut çöktü üzerine
Can verdi yüzlerce yiğit
Bir avuç kara kömüre

Düştü kardeşinin derdine
Kendini attı tehlikeye
Dünyaları sildi gözünden
Ömrünü verdi bir avuç kömüre

Üstü, başı çamur
İki elinde on nasır
Gönlünde sonsuz nur
Nurunu verdi bir avuç kömüre

Giderken eşiyle vedalaştı
Serviste arkadaşlarıyla şakalaştı
Okuyan çocuğu geldi gözünün önüne
Ömrünü verdi bir avuç kömüre

Çalışıyordu hep alın teriyle
Toz çamura döndü yüzünde
Kazması kaldı nasırlı ellerinde
Ömrünü verdi bir avuç kömüre

Bir kor düştü madene
Acı haber tez gitti evlere
Yetimler kaldı geriye
Türkiye ağladı bir avuç kömüre

Dört gözle bekliyordu eşi evinde
Yardım edecekti çocuğuna ödevinde
Anası yoluna bakıyordu köyünde
Kadere yenildi bir avuç kömüre

Göklere yükseldi feryat
Yurtta yarıya indi bayrak
Gözyaşıyla sulandı toprak
Ömürler gitti bir avuç kömüre

Hep aynı nutuk büyüklerden
Umutlar tükendi gelecekten
Ateş düştü yaktı ülkeyi
Yürekler yandı bir avuç kömüre

Minareden göklere yükseldi
Müezzinin yanık sesi
Feryat etti köyünde annesi
Canlar gitti bir avuç kömüre

Eşi beni de götür diye feryatta
Millet gece gündüz ayakta
Yer gök ağladı hep yasta
Nefesler tükendi bir avuç kömüre

Eşi yürekler dağladı
Oğlu babam diye ağladı
Anası kara yazma bağladı
Gönüller karardı bir avuç kömüre

Toplu mezar kazıldı
Kara yazı alnına yazıldı
İhmal: Kaza, kader sayıldı
Milyonlar ağladı bir avuç kömüre