Bir Ayağı Kırık Masanın Ucunda...(Herşey)

Bu kötü halden kurtulmak istiyorum biran önce,
Tüm zararlarınla senden sıyrılmak,
Düşüncelerimi baştan yaratmak...
Unutulanlar listesini anımsamamak istiyorum bugünlerde...
Bardağı çoktan taşıran damlaların yağmur oldu,
Sensiz geçen günler lapa lapa kar...
Sokaklar beyaza büründü sen yokken,
Bu küçük şehre gelinlik giydirdi tabiat...
Her şeyin nedeni var elbette,
Sevinç ve hüzün arasındaki medcezirlerin,
İçine kapanık düşüncelerin...
Aşka korkusuz ve aşka korkularımızın...
Her şeyin bir sebebi var...
Ama senin hala sebebim oluşun canımı yakıyor,
Hani gönül ferman dinlemez diyorlar ya...
Bütün yaşadıklarım bu sözün çıkmazına çıkıyor...
Nasihatlara kulak asmaz, öğütleri duymaz gençliğim...
Belki bu yolda çok acemiyim,
Ağladıkça gülmeyi öğreneceğim...
Bırakın gözyaşlarım azad etsin karanlıkları,
Üzerimde kara bulutlar zaten pervane,
Toplamaya gerek yok kalsın...
Yürürken ayaklarımı kesen cam kırıklarını...
Acıyla ve hüzünle dolmuş ciğerlerim...
Olmadığın her gün gökten bir yıldıza kaparım gözlerimi,
Ertelerim yarınları gelmeyen yarınlara,
Boyarım duvarlarımı gözlerinin siyahına...
Yazdım duygularımı beyaz kağıdıma içimde ne varsa,
İşte orada bir ayağı kırık masanın ucunda...!!!