Bir Bahar Esintisi

Esintinin dokunduğu ince yapraklar gibi,

Usulca eğildim senin anılarına.

Gecenin içinde yayılan çiçek kokusu kadar hafif,

Gözlerimde saklı kaldı izlerin.

Her nefes alışta yeniden hissettim seni,

Bu kez yürek burkmayan bir hatıra olarak.

Sessiz adımlarının yankısıydı kulaklarımda,

İçimde biriken yumuşak bir huzurla.

Zamanın akışıyla silindi tüm izler,

Seninle geçen her anı,

Yavaşça döküldü içimden,

Tıpkı sonbaharda dökülen yapraklar gibi.

Her yaprak,

Bir tebessüm kadar hafifti bu kez.

Geçmişin yükü,

Bir bulut kadar hafifledi,

Rüzgarla birlikte uzaklaştı benden.

Gözlerimde bir sabahın tazeliği var,

Her anı sanki bir çiy damlası gibi duru.

Seninle vedalaştığım o an,

Bir kır çiçeğinin açışı kadar sessizdi.

Ne hüzün vardı içimde,

Ne de pişmanlıkların soğuk gölgesi.

Bir kabul,

Yüreğimde filizlenen yeni umutlar.

Her sabah güneşin doğuşunu karşıladım,

Her gece yıldızların altında huzur buldum.

Senin anıların,

Hoş bir rüya gibi zihnimde,

Ne zamansız uyanışlar var,

Ne de kaybolmuş düşler.

Bir dinginlik,

İçimde büyüyen sükunet.

Gözlerinde kaybolduğum o anlar,

Şimdi bir masal kadar uzak,

O masalın sonu,

Tatlı bir ezgi gibi yankılanıyor ruhumda.

Bir daha asla,

Geri dönme korkusu yok içimde.

Her şey,

Doğanın ritminde eridi,

Kendimi yeniden buldum

Bu narin bahar esintisinde.