Bir Balıkçının Güncesi / Masalsı Şiiri...

Kör sandalın karanlık kürek vuruşları
Suları deliyor balıkların ürkek kaçışları
Sigarasını yakarken kibritin şulesinde kaybediyordu yıldızları
Titreten ayaza inat patlıyordu dumanının imbatları
Daralan zamanın büzüşmesine hoyratça atılıyordu ağları

Gecenin içinde heybetini kaybetmiş
Mor dağlar kerteriz, göklere ağıtlar yakılıyordu
Sanki Musa'nın asası değildi denizi boydan boya yaran
Hayat durup kalmaktı o an
Bir ölüm kadar tatlı olan

/ Fecrikâzip bir aldanış ufku vuruyordu
Tanda bakir gelin uykusu
Yerle göğü aralıyordu /

Üstümüzde kuzguni bulutlar denize yorgan
Aç balıkçıl gagasında laciverdin telaşını gizlemiş
Buruk bir mutluluk ruhun gülümsemesi gibi gün uyanıyordu

Ve Ağlar çekilir dik düşen yamaçlara doğru
Dehlizlerde rutubet kuraklıkla kol kola istavroz kasıyordu
Balıkçı gözlerinden onca tuzun acısı boşluklara koy vermiş
Kıyılar taşıyor bir tufan yaşanıyordu

Uzakta terkedilmiş iskelenin ıslak tahtalarından
Bir çocuk aldırmadan zıplayıp sulara dalıyordu
Portakal tadında güneş sabaha doğum sancısı çektirmiş
Ve balıkçı cesaretini kaybetmiş
Karanlık sandalını kumsala çekiyordu

Kapısı açılık yeşil bahçenin cenneti andıran
Şeffaf vücudu gök mavisiyle yoğrulmuş nefes ustalarından
Beykoz işi sürahi uzatıyordu kadın kollarından
Tuz basılmış gibi ciğerlerine suyu elinden akıyordu
Çardakta bir rahle laklarından güneşi yaşatıyordu yorgun gözlere

Tiz bir ses sabah mahmurluğunda ağlıyordu yatağında
Uykularından kalma bir kâbusla uyanıyordu hayata
Musluk taşında mermer köpük yumuşaklığında davetkâr bekliyordu
Ellerde geceden kalma pul pul beyaz kiri akıtmak için oluklara

Eliflerinin bir teline asırların ak düşüremediği mürekkep
Şu ebruli kâğıt efsunkâr efkârlığında taşıyordu yazılara
Eflâk'ın çemberinden geçmiş bir baston sesleniyordu dizelere
Gecenin küs bakışları denizde rast geldi mi evlatlar size...