Bir Ben Kaldım

Ben sözlerine dalardım,
Sen gözlerime akardın,
Bazen de sebepsizce sarılırdın...

Yokluklarıma son verirdin,
Biterdi yalnızlığım,
Kimsesizliğim seninle erirdi...

Başkalaşırdı dünya,
Sonra değişirdi kalp atışlarım,
Değişirdi ruhumun rengi,
Tortulu bir mavi olurdu...

Azken, çok olur,
Sığamazdım kabıma,
Umut olur sarardın üşüyen tenimi...

Sonra sessizce gittin...

Ayazda bıraktın kalbimi,
Seninle sahip olduklarım da gitti...

Yitik bir kişi oldum gidişinle,

Nerede ve nasılım, kim bilir,
Artık sözlerim karanlık gecelerin içinde,

Yüreğimde,

Bu taş yığını dağların üstünde...

Özgürlük adını senden almıştı,
Korku sayende korkak bir kaçaktı,
Şimdi ne özgürüm, ne de cesaretim var,
Bir sen kaldın gecelerime,
Bir de ben kaldım işe yaramaz biçimde!