Bir Beyaz Çiçek

Yemyeşil kırlarda bir beyaz çiçek vardı,
Beyaz güle, beyaz bulutlara benzeyen,
Mutlu, mesut özgür olarak yaşardı,
Etrafında otlarla birçok ümit isteyen,

Severdi hayatı, yaşamı ve herkesi
Lakin yoktu anlatacak söyleyen sesi
Yinede edalarıyla bir şeyler anlatan,
Güneşten gelen ışıklarla beslenen

Bir gün mutlu yaşantısı vardı karardı
Kırdaki birkaç kişi onu hemen kopardı,
Bir saksıyı süsledi, üç günlük süs oldu
İnsanlar sevdi ama onun gönlü gülmeyen

Ayırmıştı kırdan onu bilinçsiz insanlar
Vazonun içindeydi etrafında dolu yalanlar
Bir yandan ağlıyor bir yandan gülüyordu
Kurumuş yapraklar kaldı yeşilliği özlenen