Bir Beyaz Çiçek

Yemyeşil kırlarda bir beyaz çiçek vardı,
Beyaz güllere, gökteki beyaz bulutlara benzeyen,
Mutlu, mesut özgür olarak yaşardı,
Etrafında otlarla bir çok ümit isteyen,

Severdi hayatı ve herkesi
Lakin yoktu anlatacak sesi
Yinede edalarıyla bir şeyler anlatan,
Güneşten gelen ışıklarla beslenen

Bir gün mutlu yaşantısı karardı
Kırdaki birkaç kişi onu kopardı,
Bir saksıda üç günlük süs oldu
İnsanlar sevdi ama gönlü gülmeyen

Ayırmıştı kırdan onu insanlar
Vazonun içindeydi etrafında yalanlar
Bir yandan ağlıyor bir yandan gülüyordu
İki gün sonra sararmış boynunu eğmişti
Ardından kurumuş yapraklar kaldı geriye