Bir Bilsen

/kaşları çatıp yüz düşürmenin
hiç sırası değil
biliyorum

inleyip sızlanmanın da

gel gör ki
içimdekiler
dışımdakilerle durmaksızın sürtüşürken
söz geçmiyor derinlerime

ağzımda acı
duman duman

bir bilsen dilimin sessizlerini /

ipini çekmeye hazırlanırken eylülün
kırılgan bir sonbaharın zil çalıyor etekleri
kışı mı ötelemiş ne

içimin dalgaları nasıl da yüksek oysa

güneşe diş batırmaya hazırlanan
iri kıyım bulutların gürültüsü tırmalıyor kulaklarımı
kuzey yeline karışmış soğuk sağanağın ıslığı
uykusu kaçmış huysuz keçilerin türküsü vuruyor cama
irili ufaklı kızıl yapraklar savruluyor yüreğimden
kapalı kapı önlerine

gözlerinde mavi kelebekler uçuşan
sırma saçlı kadınlar geçiyor
arnavut kaldırımlı boş sokaklardan
bana hiç uğramadan

diyorum ki şimdi
işe yaramayan bir gerçeğin ucunu yaksak
iki yağmur arası
ardından üç yalanın da başını ezsek seninle
gözü yaşlı tüm anıların suyunu sıkıp
güneşli güllere assak

talan olsa tüm ayrılıkların nedenleri
yerin dibine batsa yalnızlıklar

ne olurdu ki


gözlerinin nazını bile deli gibi özlemişken ben
yüreği dağlanır mıydı acaba
utanmadan hüzzamla dalaşan tamburun

yolu ayazla kesişmiş sabahlarda
süt dökmüş flamingoların dudaklarından
yırtık nağmeler dökülür müydü
bulanık sudaki puslu görüntülerinin üstüne

ipe sapa gelmez sözcükler
boğulur kalır mıydı dilaltında

gecenin en sarhoş yerinde
notalarını birbirine düşürüp
bestecisine duyurmaksızın
bir şarkıyı vururlar mıydı can evinden
...
...
eski sıcak temmuzların birinde
bembeyaz kuş sürüsünün
sırtını akşama yaslamış güneş ışığında
kumların üzerinde kımıldayan gölgelerinde takılı kaldı aklım

karanlık suya dokunmamışken daha
yelkovanı düşmüş bir kum saati
gördüğü düşün tam da ortasında
adını sayıkladı senin

hiç durmaksızın

aşkla


sonuna dek dinledim

hiç bıkmaksızın

aşkla

bir bilsen
kaç kıvılcım saydım senin gözlerinde


09 / 2015 SIĞACIK