Bir Bulut Dede Hikayesi...
Sürme çekmiş kaşa rastık
Mendili al ipe astık
Taşlar yatak duvar yastık
Yiğit önde siper bastık
Mevzi bilmez nefer dağ deler
Tevzi yetmez doğrular geçer
Bayrağı al şanlıdır asker
Memleket hasreti çekerler
Katıktır sert peksimet ekmekler
Matara susuz yağmur beklerler
Ayakta yok postal taş ezerler
Son mermi ölüm nedir bilmezler
Dedemin resmini duvardan indiremezler
Bir manga er mangal yürek tabur devirdiler
Otuz beş yıl oldu bende bitmek bilmez özlemler
Sancak tam buraya dikildi kim ezip geçer
ben dedemi hiç görmedim😥
bana kimse hikaye anlatmadı haksızlık değilmi yaaa...
( dedelerimizin bize bıraktığı onca güzel şeyler varki.. peki biz ne bırakacağız ardımızda)
bulut abi çok güzel bir konu yine . yüreğine sağlık
😆ha hay...nebile abla doğru demiş..kıskanılıo valla..ben de ölen biricik dedemi mi yazsam ne yapsam🙂
yüreğinize sağlık👍
bulut abi dedem indirme sakın o resmi çok önemli sevgi ve saygıyı ifade ederi birşey olsa gözlerine baksan şuan neder anlarsın öyle güzel bir duygudur ki bu gözleriyle konuşursun adeta
tebrik ederim şiirce kalman dileğiyle............
bulut abi kızma ama sakin dedem gibi yazşmışsın çok güzel olmuş dedem anlatıyormuş gibi okudum kalemine sağlık...
ya pardon unuttum demeyi...taktınız bu ara dedelerinize heeeee...dün gece koncanın dedesi,bu gece bulutun dedesi..kıskandım valla...yarın da ben dedemi yazarsam şaşmayın..:) :)