Bir Cemre Düşer

Bir cemre düşer hayatıma...
Vuslat çağının en elim;
En vahim anı olur.
Gözlerim ağlar,
Ben ağlarım...
Aguşuma doğru koşar keder...
Canım yanar;
Ben yanarım.

Bir şehvet seni sevmek
Lakin veryansın eder
İsyankârlaşırım.
Yüreğim kanar,
Aşkım kanar,
Ben kanarım...
Ve hep sessiz
Ve hep sensiz
Bir resme bürünür simam
Suretim mutsuzlaşır
Ben mutsuzlaşırım...

Bir gemi olurum
Dolanırım rotasızca limanında
Kaybolurum.
Kayboldukça daha da hırslanır;
Seni ararım; bizi ararım.
Ruhen çökmüş bir vaziyette
Cüzi bir umutla
Gezerim yaşamın her yerinde
Fakat bulamam...
Sonrasın da inzivaya çekilir
Tüm anımda sadece 'Sen' derim.
Sen ve aşk...

Bir kemani sevdanın alt sokağında
'Do re mi fa' diye başlar bestesi,
Aşk diye devam eder güftesi
Yıllanmış bade misalidir
Gönlüm doyar;
Ben doyarım...

Yahut bir cemre daha düşer belki hayatıma
Kor değildir manası
Müjdeler bana, sana ve de aşka baharı...
Ruhum güler
Kalbim güler
Yüreğim; gönlüm güler
Aşk güler.
İşte o zaman ey sevgili
Sen ve ben de güleriz
Biz de güleriz...

Cemre Şeyma KAPU "kederin kalemi

Sadece kendime ithafen...

Ekim/2010