Bir Çocuğum O Zaman

Bir çocuğum o zaman
Taş yürekli
On beşinde ağlamayı unutmuş
Çocukluğundan emekli
Kirpiklerine tuzlu su arayan

Öfkemiz bizi yorardı asıl
Yoksulluk kanatırdı yaralarımızı
İçimizden söker atardı umutlarımızı
Bir başka hayata başlamalıydık
Ama nasıl

Çoğumuza hayat dokunurdu
Birkaçı dışında herkes eşit
Kimimiz çocuk kimimiz ergen
Kimimiz reşit
Acil ihtiyacımız
Cigara ve çay parası
Diğer isteklerimiz
Bir şekilde olurdu

Taş yürekli bir çocuğum o zaman
Çocuk yüzümde gülümseme eksiği
Hayatını ayaklarına dolayan
Varlığının benimsenmediği
Yaş on beş on altı
Başımda kavak yelleri
Başımda duman

Ben hala
O eski bildiğin avareyim
Dağınıklığını korumuş bütün
Ey hayatımın tek sarı saçlısı
Bende bir yürek unuttun
Bir yerlerdeysen yakınlarda
Bırakıvereyim
Çünkü üstümde
Ağır bir yüksün



03.10.1999